Eerst lekker met elkaar eten. We kregen een uitgebreid indonesisch buffet.
We moesten even wachten op het karten. (het liep zo'n 2 uur uit)Hierdoor ging men op ontdekkingstocht in de karthal. Vincent en Jan hadden al snel het schuif en scoor spel ontdekt.
Mooie kleine autootjes bij de ingang van het kartgebouw.
Nu wilde ik ook eens kijken hoe mijn schuif en scoor talenten zich zouden ontwikkelen.
Ik ging er helemaal in op.
En maar schuiven met het platte schijfje. Je moest proberen om zo vaak mogelijk het platte schijfje in het gat van de ander te schuiven. Dit klinkt banaal, en ja dat was het ook wel een beetje. Maar wel leuk.
En wat krijg je een geil netje over je haar en een lekker stoer speelpakje aan. Ik was er helemaal klaar voor. Nu nog een XXXL helm om mijn lieve poezilige kleine hoofdje in te proppen.
Tja en zo ziet een kartbaan er uit. Dit was de eerste keer karten voor mij. De rest van de SE-ers had wel eens gekart, behalve Ihaab. Hierdoor voelde ik me wat minder alleen.
Allemaal rare autotjes en een kartbaan met bochtjes, heuveltjes en medekarters. Wat een handicaps voor mij dan.
Aafke door de bocht. Tjonge wat was ik zenuwachtig toen ik in dat kartding moest stappen. En tja ik ben er achter dat ik te goed ben afgericht door mijn rijinstructrice. Hierdoor houd ik zelfs op de kartbaan nog afstand en heb ik de neiging om mijn knipperlicht aan te doen. Maar das nu net niet de bedoeling van karten. Door mijn veilige rijgedrag was ik toch nog laatste geworden.
Er ging iets mis met mijn fototoestel. Maar dit was een poging om te laten zien dat Frank een hele mooie beker had gewonnen. Hierna heeft Frank mij afgezet bij station Zuid WTC. Dat was super fijn anders had ik nooit de trein terug gehaald.
Nu nog wachten op de trein.
Eerst lekker met elkaar eten. We kregen een uitgebreid indonesisch buffet.
We moesten even wachten op het karten. (het liep zo'n 2 uur uit)Hierdoor ging men op ontdekkingstocht in de karthal. Vincent en Jan hadden al snel het schuif en scoor spel ontdekt.
Mooie kleine autootjes bij de ingang van het kartgebouw.
Nu wilde ik ook eens kijken hoe mijn schuif en scoor talenten zich zouden ontwikkelen.
Ik ging er helemaal in op.
En maar schuiven met het platte schijfje. Je moest proberen om zo vaak mogelijk het platte schijfje in het gat van de ander te schuiven. Dit klinkt banaal, en ja dat was het ook wel een beetje. Maar wel leuk.
En wat krijg je een geil netje over je haar en een lekker stoer speelpakje aan. Ik was er helemaal klaar voor. Nu nog een XXXL helm om mijn lieve poezilige kleine hoofdje in te proppen.
Tja en zo ziet een kartbaan er uit. Dit was de eerste keer karten voor mij. De rest van de SE-ers had wel eens gekart, behalve Ihaab. Hierdoor voelde ik me wat minder alleen.
Allemaal rare autotjes en een kartbaan met bochtjes, heuveltjes en medekarters. Wat een handicaps voor mij dan.
Aafke door de bocht. Tjonge wat was ik zenuwachtig toen ik in dat kartding moest stappen. En tja ik ben er achter dat ik te goed ben afgericht door mijn rijinstructrice. Hierdoor houd ik zelfs op de kartbaan nog afstand en heb ik de neiging om mijn knipperlicht aan te doen. Maar das nu net niet de bedoeling van karten. Door mijn veilige rijgedrag was ik toch nog laatste geworden.
Er ging iets mis met mijn fototoestel. Maar dit was een poging om te laten zien dat Frank een hele mooie beker had gewonnen. Hierna heeft Frank mij afgezet bij station Zuid WTC. Dat was super fijn anders had ik nooit de trein terug gehaald.
Nu nog wachten op de trein.
No comments:
Post a Comment