Thursday, December 07, 2006

Cursus .Net architectuur.

Verslapen en gestressed ben ik naar de trein gehobbeld. Ik had me verslapen omdat ik tot 1:00 am Magic kaarten voor een anti Sliver deck had uitgezocht. Slaperig en wel onderweg. Uitgerekend vandaag had ik een cursus Pragmatic development in .Net (over architectures, patterns and best practices from everyday projects) en nu zul je zien dat ik vandaag bijna te laat kom. Maar soms heeft een mens geluk doordat de trein vertraging had, was ik toch nog op tijd. Op station RAI kwam ik collega's Michel, Sabastiaan en Sami tegen. Als de 4 musketiers gingen we "One four all and all four one" naar het Mercure hotel.Daar aangekomen bleken we nog tijd te hebben voor een kop koffie voordat het feest begon.
Om 9:30 begon onze cursusleider Sander Hoogendoorn met een verhaaltje waarom weer vandaag allemaal zaten. Sander Hoogendoorn zou namelijk een verhaal gaan vertellen over .Net en voornamelijk over architectuur. Erg interessant. Sander is verkouden. Dit geeft een bijzonder effect wanneer iemand verkouden is en midden in zijn microfoontje zijn neus leegt in een zakdoekje of af en toe in de microfoon een blafhoest doet. Deze ervaring rijker is ons het een en ander verteld over de verschillende lagen binnen een architectuur van een applicatie.
Tijdens het eerste deel van de presentatie is er vanalles uitgelgd over de Presentatie laag en Processlaag.
Daarna hadden we een heerlijke lunch waar ik buitengewoon van heb genoten door 3 keer op te scheppen; eerst lekkere salades en stokbroodjes, toen aardappelsgratin met franse stroganoff saus en tenslotte chocolade taart/mouse met fruit. Je voelt je bourgondisch of je voelt je bourgondisch, is mijn motto.
Na de lunch heeft Sander ons verteld over de Domein laag met alle lieve kleine businessobjectjes en over de DAL laag, (data acces/source laag). Ook hebben we te horen gekregen welke boeken(Over architectuur, modelleren, designpatterns en C#/ASP.Net) in Sanders top 5 staan, gelukkig schenen we bij Furore al deze boeken te hebben.
Nog andere onderwerpen die interessant waren: Ontwikkelmethode die Sander toepast op zijn werk, Structs, Valueobjects, status, en nog veel meer leuke dingen.
Voor meer info ga naar:
http://www.arrayseminars.nl/site/seminars/2005/najaar/DotNET_Hoogendoorn/spreker.html

Met Sami met de tram, Sami naar huis om zijn gesprekken met de klant morgen voor te bereiden. Sami is sinds kort onze XML expert dus nu moet hij allemaal XML klussen doen en met de klant praten. Ik ging naar het Rembrandtplein omdat ik met Vinz, Sanne en Daniel zou gaan Magic spelen.
Aangezien ik nog niet vol genoeg zat van de uitgebreide lunch, zijn Vincent, Nicole en later ook Sanne even een hapje gaan eten bij het exclusieve restaurant "De Burger King". Tja je voelt je bourgondisch of je voelt je bourgondisch, is nog steeds mijn motto.Na het eten zijn we naar Mulligans gegaan om met het bijna complete magic-team te kaarten.
Mijn gebouwde deck van zwarte bugs, honden en ratten had effect. Van de 4 keer spelen heb ik 2 keer gewonnen.

Sinterklaas avond

Toen ik thuis kwam op 5 december waren moeders en Rienier al aanwezig. Dus na al het lekkers te hebben bekeken wat Elze voor ons had meegebracht zijn we aan de wijn gegaan met een schaaltje lekkere nootjes. We hadden besloten dit jaar geen sinterklaas te vieren maar gezellig met z'n drietjes uit eten te gaan. Maar Sinterklaas was ons toch niet vergeten.Sinterklaas had Elze een cadeau gegeven van allemaal bodyshop mango producten.
Ik had van Sinterklaas een spannend boek gekregen. Dat kwam goed uit want ik had net het boek uit van Mario Vargas Llosa, Het ongrijpbare meisje. (Ongrijpbaar is het meisje waar Ricardo Somocurcio op vijftienjarige leeftijd zijn hart aan verliest. Ongrijpbaar, maar niet onbereikbaar. Hij heeft haar steeds opnieuw lief terwijl ze keer op keer in zijn leven opduikt: als het meisje Lily in zijn thuisland Peru, als echtgenote van een Franse diplomaat en als vrouw van een Japanse maffiabaas. ISBN 90-290-7763-8) Mooi boek.
Dit nieuwe boek is lekker spannend, ik ben er gelijk in begonnen. (
Henry Pierce, eigenaar van een revolutionair computerbedrijf, begint aan een nieuw leven, zonder zijn ex-vriendin. In de stilte van zijn nieuwe appartement gaat de telefoon, maar de beller is niet geinteresseerd in Pierce. Hij is op zoek naar een zekere Lilly en blijkt niet de enige te zijn die avond. Pierce heeft Lilly's oude telefoonnummer gekregen. Al snel wordt duidelijk dat de vrouw ik grote problemen verkeert. ISBN 9022534421)
Van Elze hadden we lekkere dingen gekregen, truffel bonbons en een klomp met Sinterklaas en zwartepiet.
Na een wijntje zijn we gedrieen om 20:00 naar restaurant West gelopen op de Vleutenseweg. Hier waren we nog geen van allen geweest. West is een leuk restaurantje waar je samsam voor en hoofdgerechten kunt doen. Dat betekent dat je 2 verschillende halve voorgerechten kunt nemen. Zo kan je verschillende dingen proeven. Ook hebben ze halve hoofdgerechten, das handig wanneer je een beetje vol zit van de chocoladeletter die je overdag al hebt opgegeten.
Reinier kijkt hier moeilijk omdat hij weeeeeeer op de foto moet voor mn blog.
Mijn halve voorgerechten. Gerookte eend en een timbaaltje van aubergine. Erg lekker allemaal.En hierna had Reinier mijn camera afgenomen omdat hij gek werd dat ik alles aan t fotograferen was voor mijn blog. Tja, ergens wel begrijpelijk natuurlijk.