Thursday, November 16, 2006

Kindersupriseei

Sami was weer beter. Hier is hij aan het spelen met een kindersuprise speeltje. Soms kan je met kleine dingen Sami erg gelukkig maken.
Ook Martijn M is onder de indruk van het kindersupriseei speeltje dat Sami van mij had gekregen.

Opgeknapt huisje

De studeerkamer is nog een zooitje. Hier staat alles nog opgestapeld.
Elze d'r verzameling glas kunstwerken. Haar verzameling begint al lekker te groeien.
Met Marjan en Mamsie in de puinhopen van de studeerkamer omdat de woonkamer geschilderd werd.
De nieuwe folder van Elze en Elly van volgend seizoen.
Mijn nieuwe ring en oorbellen. Lekker bling bling. Deze had ik gekregen van Elze die ze vsamen met de moeder van Frank heeft uigezocht toen ze in San Fransisco waren.
Marjan die uitzoekt hoe een zaklamp met zonnepanelen werkt!!!!
De nieuwe deurknoppen van de servieskast beneden.
Elze voor het nieuwe glas-in-lood raampje van de deuren naar de woonkamer.
Een lekker hapje stond voor me klaar. Afhaal van de toko. Dit is de lamp van Rikki en Arnout die Elze heeft geruild tegen het bureau. De lamp staat hier heel mooi moet ik zeggen.
Aan de muur hangen allemaal schilderijtjes en tekeningen. Ik vind het eer erg dames achtige woonkamer worden.
En wat is het allemaal wit. Het doet gewoon pijn aan je ogen.

Kapotte motor

Raymonds motor had een paar beschadigingen opgelopen nadat de ramenwassers de motor hadden omgegooid met hun slingerende glazenwasbakje.
Janice was vandaag allemaal foto's aan het maken van ons allemaal. Erik zat vandaag tegenover mij omdat hij mijn testcases aan het controleren was en ook het project aan het testen was.
Dit was een poging een foto van mij te maken. Wat zie ik er hier weer blij uit.

Cement voetstapjes

Momenteel ben ik op mijn werk bezig met het schrijven van testcases. Dit is nodig om te zorgen dat er gestructureerder wordt getest. Daarom zit ik 1 a 2 dagen per week bij Martijn H en Johan op de kamer. Zij programmeren het geheel en ik schrijf dan de testcases. Best heel gezellig.
Na mijn werk ben ik samen met Ruud naar Vincent gegaan. Dit hadden we afgesproken om wat Magic kaartjes te ruilen. Nicole had lekker gekookt voor ons, gehaktbrood, aardappelpuree en bloembool met een sausje. Het is altijd feest wanneer Nicole kookt want die kan me toch lekker koken.Onderweg naar Vincent en Nicole liepen Ruud en ik over "Groud Zero" richting Vincents huis. We moesten klunen over de bouwplaats en de trambaan. Ik voorop Ruud achter mij. Nergens bordjesmet de tekst: "Pas op Aafke, bobytraps!"Vol enthousiasme toon ik mijn survival klim, spring en kluun kusnten en zo stap ik tussen de trambaan midden in vers gestort cement. Tot mijn enkels was ik erin gezakt. Handig dat sneldrogende cement.
Bij Nicole en Vincent snel mijn schoenen schoongepoetst met een schuursponsje.
Het resultaat van mijn stoere actie is hier te bewonderen, met dank aan Nicole voor het maken van de foto's.

Hachee

Een van mijn lievelingsgerechten is zoals Reinier Hachee maakt. Draadjesvlees, veel uien (goed voor de darm flora, dan hoef je spontaan niet meer aan de yakult), kruidnagel en ontbijtkoek. Heel lekker ouderwets. En het fijne is dan dat het hele huis zo heerlijk kruidig ruikt.
Lekker, lekker, lekkerrrrrr.

Vrijgezellenfeestje Marthe

Reinier opgedoft en klaar voor het verjaardagsfeestje van zijn moeder. Hij had speciaal zijn feest blous aangetrokken. We zouden eerst naar Den Bosch gaan om naar de verjaardag van zijn moeder te gaan. Daarna zou Reinier gaan stappen in Den Bosch en ik zou om 18:00 bij Marthe zijn in Amsterdam voor haar vrijgezellen feestje.
Ik kwam om 18:30 aan bij Marthe. Marthe en haar vriendinnen hadden overdag al bonbons gemaakt tijdens een bonbon workshop. Daarna had iedereen een tappa gemaakt en of wijn meegebracht zodat de groep meiden lekker kon borrelen.
We moesten allemaal een A4 maken met stoute verhalen over Marthe. Deze moest Marthe dan ook voorlezen voor de groep. We hebben erg gelachen.Iedereen had zijn best gedaan. Het was een beetje jammer want het programma was in de soep gelopen. We zouden eerst gaan kitesailen. Met zo'n karretje met een zeil over het strand racen. Dit ging niet door omdat het te winderig was. Daarna zouden we eten in restaurant Stout. Maar dit ging niet door omdat we dan er om 18:00 zijn en om 21:00 weer weg omdat er dan een volgende zitting zou zijn. Dit vonden we een beetje krap. Jammer maar dan doen we het allemaal een andere keer.Marthe met versierde fiets onderweg naar het restaurant.Het eetcafeetje waar we gingen eten.
Lekker eten in een leuk maar erg rokerig restaurantje. Allemaal lekkere maaltijd salades. Erg leuk.Mijn stilleven van boven: "Etende mensen". Marthe, genietend van koffie met een liquertje en al haar vriendinnetjes om haar heen.
Marthe samen met de altijd charmante en enthousiaste Carlijn.Na het eten gingen er een boel dames naar huis. De feestbeestjes vertrokken naar de Parediso.Irene was snel naar huis geweest om haar dansschoenen aan te trekken.Aafke en Marthe die samen een gezellig dansje wagen op de dansvloer.
Wat is dansen samen toch gezellig.Zijn dit zusjes dan? Marthe en Irene.Nog een dansje maar in een andere zaal.

Ground Zero

Na het werk ben ik met Vincent mee naar huis gegaan. We hebben eerst zijn geliefde plantjes bij hem thuis gebracht.
Waar Vincent en Nicole wonen is het een enorme bouwput. Nicole heeft daat een mooi woord voor bedacht. "Ground Zero". Erg toepasselijk aangezien het al een jaar een bouwput is zoals te zien is op deze foto's.

Nadat we de plantjes veilig en wel hadden afgeleverd bij Vincent thuis, zijn we een hapje gaan eten bij de italliaan. Ik had een lasagne. Heel lekker maar ontzettend vullend. Daarna zijn we naar Mulligans een Ierse pub gegaan. Daar hebben we met Nicole wat gedronken.

Kasten uitmesten

Na eerst lekker te hebben uitgeslapen onder mijn kleurtjes dekbed, dromend van de Furoredag ben ik uiteindelijk dan toch maar opgestaan.
Het werd tijd om onze klerenkast maar eens goed op te ruimen. Alle oude spullen die je eigenlijk niet meer gebruikt of aantrekt weg doen.
Na een rigoreuze opruimbeurt kwamen er 8 vuilniszakken met zooi uit. Dat je zoveel rotzooi verzameld en bewaart is toch altijd weer confronterend. Het zit misschien in de familie. Mijn vader verzamelde krantenknipsels, boeken en postelastieken en ik dus kabeltjes, boeken, schoenen die niet lekker zitten, oude kleren en ik blijk ook een zwak te hebben voor postelastieken.
Maar het resultaat mag er dan ook wel zijn. Alle oude lakens en handdoeken weg.
En dit is de andere kast. Reinier had al zijn deel van de kast onder handen gehad en werd hier zo enthousiast van dat hij zelfs na een halfjaar zijn coberts en pakken naar de stomerij heeft gebracht. Opgeruimd in huis en nu het hoofd nog.Terwijl ik ging koken was Reinier bezig met een stuk te vertalen van Koningin van het zuiden, een boek van Perez-Reverte als huiswerkopdracht. Spannend boek trouwens (ISBN:9026119216 )
En ik aan het werk met de worst, andijvie, champignons, aardappelen en spekjes om een andijviestamp te creeeren.

Furoredag

Reinier en ik kwamen aan na het middagprogramma van de Furoredag. Een man in maillots stond ons op te wachten en vertelde over het verloop van de speurtocht overdag, van de verschillende groepjes furorianen op zoek naar buskruid.
Een mooi nieuwe Furore limmerick was gecomponeerd en werd voor gezongen.De winnende groep zou een ontploffend bakje met buskruid in de fik steken. De groep van Sami G heeft gewonnen.
Bijzondere personen in bijzondere pakjes doken elke keer op bijzondere plekjes op.
Eerst even borrelen en toen was het tijd voor het eten.
Het eten was een buffet van warme en koude hapjes. Hierboven is de vegetarische schotel te zien. MMMMMMMMMMMM

Tijdens het eten gingen we per tafel op de foto met attributen. Hier mijn mannetje. Reinier mn lekkere rasta man samen met Marco.
Sami zag er erg goed uit in zijn feesttenu.
Na het eten kregen we koffie in de feestzaal. Bea kwam ook nog even op visite met een mooie toespraak.
Daarna was het feesten en lekker swingen.
De echte boggie koningen stonden midden op de dansvloor hun kunsten te tonen.
Rob die de limbo deed.
Marco heeft Sami aan het eind van de avond nog even in het hakblok vastgezet. Daar hebben we hem laten hangen.